Οι ρίζες του λαϊκού δημοτικού μας τραγουδιού είναι πολύ παλιές. Πολύ πιό παλιές από τις πρώτες καταγραφές του σε δίσκους. Τα δημοτικά τραγούδια με στίχους άνώνυμους βγαλμένους μέσα απο το λαό μιλούσαν για ηρωικά κατορθώματα, γιά παραδόσεις, για ήθη και έθιμα αλλά και για την αγάπη.Αυτά τα τραγούδια περνούσαν από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά και αυτά τα τραγούδια προσπάθησαν και κατέγραψαν σε δίσκους οι πρώτοι τραγουδιστές και οργανοπαίχτες στις αρχές του 20ού αιώνα.
Οι πρώτες καταγραφές ξεκίνησαν στην Αμερική από Έλληνες μετανάστες.Αργότερα συνεχίστηκαν στην Ελλάδα και διέσωσαν ένα μεγάλο μέρος απο την μέχρι τότε προφορική παράδοση.Αυτοί οι πρώτοι δίσκοι δεν είχαν επώνυμους δημιουργούς.Ήσαν παραδοσιακά τραγούδια με την προσωπική σφραγίδα όμως των οργανοπαιχτών.Ανθρώπων που κατάφεραν να προσαρμόσουν σε ένα ευρωπαϊκό όργανο, στο κλαρίνο, διαστήματα και κλίμακες βυζαντινής μουσικής και το οδήγησαν να περπατήσει σε ανατολίτικους δρόμους.Πολλοί από αυτούς όπως ο Σουλεϊμάνης, ο Νικήτας, ο Καραγιάννης, ο Κυριακάτης,ο Μαργέλης,ο Σταμέλος, ο Γιαούζος, ο ανεπανάληπτος Καρακώστας, άφησαν πίσω τους έργα μεγάλης αξίας.-