Ελληνικές φωνογραφικές
.jpg)
Ένας μικρός θησαυρός
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1950 καθιερώθηκαν και στην Ελλάδα οι δίσκοι 45 στροφών.ΟΙ μεγάλες και πολυεθνικές εταιρείες, εκμεταλευόμενες την διεθνή τους εμπειρία και το ονομά τους διατηρήθηκαν στην κορυφή της αγοράς. Μάλιστα φρόντισαν να δεσμεύσουν με πολυετή συμβόλαια μεγάλους δημιουργούς, συνθέτες και τραγουδιστές.
Η δεαετία του 1960 ήταν καθοριστική για την διαμόρφωση του λαϊκού τραγουδιού.'Ηδη από το 1955 το κλασσικό ρεμπέτικο τραγούδι δίνει την θέση του στο λαϊκό, που κατάφερε τουλάχιστον μέχρι το 1964 να κρατηθεί στην κορυφή. Οι μεγάλοι του ρεμπέτικου μένουν στα αζήτητα. Στράτος, Βαμβακάρης, Στελλάκης, Ρούκουνας και άλλοι ψάχνουν στέγη. Ακολουθεί στη συνέχεια το λεγόμενο έντεχνο, με βασικούς εκφραστές τον Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, το οποίο μάλλον λειτούργησε σε βάρος του λαϊκού, απομακρύνοντας από τις μεγάλες εταιρείες κορυφαίους ορθόδοξους λαϊκούς συνθέτες και στιχουργούς. Υπήρχαν βέβαια και τεράστια οικονομικά προβλήματα ανάμεσα στους δημιουργούς και τις εταιρείες. Να θυμηθούμε τους αγώνες του Στέλιου Καζαντζίδη για τον απεγκλωβισμό του αλλά και τον αγώνα του Χρ. Κολοκοτρώνη για την αναγραφή του στιχουργού στην ετικέτα του δίσκου.
.jpg)
Όλα τα παραπάνω οδήγησαν στην εμφάνιση πολλών μικρών Ελληνικών φωνογραφικών εταιρειών. Πολλοί δημιουργοί, αρνούμενοι την αλλοτρίωση του λαϊκού τραγουδιού και την οικονομική εξαθλίωση, ίδρυσαν την προσωπική τους εταιρεία. Να αναφέρουμε τον Στελλάκη Περπινιάδη, τον Στέλιο Χρυσίνη, τον Βασίλη Καραπατάκη και βέβαια την Π.Πάνου, τον Π.Γαβαλά και πολλούς άλλους.
Άλλες από αυτές τις εταιρείες τα κατάφεραν περισσότερο και άλλες λιγότερο. Βαμβακάρης, Στράτος, Σεβάς Χανούμ κ.ά. ηχογράφησαν σημαντικά τραγούδια συνεχίζοντας την πορεία τους. Καί βέβαια κατάφεραν να αναδειχτούν νέα ονόματα στο λαϊκό τραγούδι που συνεχίσαν τον μύθο του τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 .Ίσως μοναδική εξαίρεση η 'standard'' του Στέλιου Καζαντζίδη που κατάφερε να ηχογραφήσει ελάχιστα τραγούδια.Ήταν τόσο τεράστια τα οικονομικά συμφέροντα που κατάφεραν να απομονώσουν τον Στέλιο και να τον κρατήσουν μακριά από τον κόσμο και τα στούντιο στα πιό δημιουργικά του χρόνια! Πάντως σημασία έχει πως μέσα σ΄αυτές τις μικρές εταιρείες, κρύβονται πραγματικοί θησαυροί που αξίζει να τους ψάξουμε και να τους αναδείξουμε.