Μπάμπης Μπακάλης
Μπάμπης Μπακάλης
Πόσο απαλά ακούμπησαν την ψυχή μας τα τραγούδια του! Με τι δύναμη κατάφερε να ξυπνήσει μέσα μας διαχρονικές ηθικές αξίες και τόσο σπουδαία συναισθήματα! Ο Μπάμπης Μπακάλης! Τραγούδι και μια Βυζαντινή ωδή. Τραγούδι και ένας λυγμός, ένας κόμπος από τα μέσα μας. Ο λυγμός ενός βασανισμένου και τυραγνισμένου λαού στις δύσκολες δεκαετίες 1950 και 1960. Ο λυγμός ενός λαού πνιγμένου στη φτώχεια, την δυστυχία, τον ξενητεμό, την ορφάνεια και στο κλάμα της μάνας στην άδικη κοινωνική μεταχείριση και φυλακή. Αυτόν τον λυγμό κατάφερε να βγάλει από μέσα μας,με την μουσική του και να τον ταξιδέψει πέρα μακριά με τα κυματάκια του Αγαίου. Πέρα - μακριά ... ανατολικά! Ένα απαλό χάδι στις καρδιές μας τα τραγούδια του! Ένας σπουδαίος άνθρωπος! Μιά τεράστια ψυχή!
Ο Μπάμπης Μπακάλης γεννήθηκε ,το 1920,σε χωριό της Καρδίτσας απο φτωχή αλλά Δημοκρατική οικογένεια. Καπνεργάτης ο πατέρας του που έψελνε στην εκκλησία του χωριού και έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι. Ήταν όμως τα ερεθίσματά του στους Βυζαντινούς ήχους και την μουσική. Έχασε τον πατέρα του μόλις 14 ετών. Εκεί ξεκίνησε ένας αγώνας για να βοηθήσει την οικογένειά του. Μετακόμισαν στην Καβάλα όπου εργάσθηκε στις οικοδομές.
Η αγάπη του όμως για την μουσική πολύ γρήγορα ξύπνησε μέσα του και έτσι βρέθηκε να παίζει μπαγλαμά επαγγελματικά, δίπλα στον Καλδάρα,το 1941 στα Τρίκαλα. Στη συνέχεια και στα χρόνια της κατοχής εργάσθηκε σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, Λάρισας και αλλού. Το 1944 τον προσκάλεσε ο Γιάννης Παπαϊωάννου και ήρθε στην Αθήνα. Εργάσθηκε στο μαγαζί του ΄΄Γιγουρτόπουλου'΄,στον Πειραιά αλλά και σε άλλα μικρά κεντράκια σε Φιλαδέλφεια, Ηράκλειο και Μενίδι. Είχε αρχίσει πλέον το η πορεία του μεγάλου δημιουργού!
Μετά την κατοχή ο Μπάμπης Μπακάλης βρέθηκε εκτοπισμένος και κρατούμενος στο στρατόπεδο "Ελ Ντάμπα" στην Αίγυπτο. Μετά τα Δεκεμβριανά ξεκίνησε ένα απίστευτο πογκρόμ συλλήψεων των Άγγλων από παιδιά μέχρι και ηλικιωμένων και ανεξαρτήτως πολλές φορές πολιτικών πεποιθήσεων. Οδηγήθηκαν στο Γουδί στη συνέχεια στο Χασάνι και με πλοία στην Αίγυπτο...ήταν εχθροί της πατρίδας!
.jpg)
Η Ελλάδα βγήκε από κατοχή και εμφύλιο. Ο Μπάμπης Μπακάλης συμμετείχε ενεργά σε μαγαζιά της Αθήνας. Το 1958 βρέθηκε στο μαγαζί του ''Γκίκα'' στο Μενίδι. Μαζί του ο Γιώργος Λαύκας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Μιχάλης Μενιδιάτης και ο Σπύρος Ζαγοραίος. Το 1960 με τον συντοπίτη του και φίλο, Περιστεριώτη, Δ. Γκούτη ανοίγουν την ταβέρνα ''πεντάγραμμο'' στον Άγ. Παύλο. Αποσύρθηκε όμως προσωρινά επειδή αντιμετώπισε πρόβλημα υγείας. Όμως η αγάπη του Μπ. Μπακάλη ήταν η σύνθεση. Αυτή τον κέρδισε. Εκεί δημιούργησε. Εκεί μας άφησε τραγούδια που και σήμερα μας εκφράζουν και τα ακούμε.
Δούλεψε και πέρασε το ελληνικό τραγούδι απο το ρεμπέτικο στο λαϊκό. Όπως και όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί της εποχής Παπαϊωάννου,Καλδάρας,Χιώτης, Μητσάκης.Ξεκίνησαν με ακούσματα σε ρεμπέτικους ρυθμούς και όμως έγραψαν στη συνέχεια την χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού. Είχε την τύχει να συναντήσει μεγάλες φωνές. Αθ. Ευγενικό, Γ.Παπαδόπουλο, Πρ. Τσαουσάκη και λίγο αργότερα Στ. Καζαντζίδη, Κ.Γκρεϋ, Γ.Λύδια. Μ.Αγγελόπουλο αλλά και πολλούς που ανέδειξε. Φωνές που οδήγησε και πάντρεψε με την μουσική του σε λυρικούς,Βυζαντινούς και ανατολικούς ρυθμούς. Αλλά και σημαντικούς οργανοπαίχτες. Παπαδόπουλος - Καρνέζης η απόλυτη έκφραση του Μπ. Μπακάλη.
Πρώτο τραγούδι του ''Ρωτά να μάθει αν ζει ο γιός της'' το 1949. Ένα τραγούδι που έγινε αιτία να ψυχρανθεί με τον Β. Τσιτσάνη. Το κυκλοφόρησε ο Τσιτσάνης με τίτλο ''κάποια μάνα ανστενάζει'' με Στ. Χασκίλ και Τ. Μπίνη. Στην δημιουργία του όμως συμμετείχε ενεργά ο Μπ. Μπακάλης. Τό τραγούδι απαγορεύτηκε μετά από ένα μήνα κυκλοφορίας απο την αστυνομική διεύθυνση Πειραιά επειδή ''έχει αλληγορική σημασία εξ΄ού δύνανται να δημιουργηθούν αντεγκλίσεις, επεισόδια και διασάλευση της τάξεως...' Την αντιδικία έλυσε το δικαστήριο πολύ αργότερα, το 1964, δικαιώνοντας τον Μπακάλη και γράφοντας τ΄όνομά του στην ετικέτα του δίσκου. Αλλά και με το τραγούδι ''Ο τραυματίας'' υπήρξε αντιδικία. Ηταν η αιτία που χώρισαν οι δρόμοι του Β. Τσιτσάνη και του Μίνως Μάτσα και την ''ΟDEON'. O Μίνως γραμμοφώνησε τον 'Τραυματία' του Μπακάλη...
Ο Μπάμπης Μπακάλης ηχογράφησε πάνω από 1.500 τραγούδια. Δημιουργός που συνεργαζόταν ταυτόχρονα και με τις δυό μεγάλες εταιρείες της εποχής ''COLUMBIA'' και 'ODEON'. Ήταν τόσο εμπορικός! Ήταν τα βιώματά του τόσο έντονα που όλα όσα έγραφε περνούσαν αυτόματα και με μεγάλη ευκολία σε όλο το λαό, σε όλον τον κόσμο. Έγραψε εκατοντάδες Ελληνικά τραγούδια. Κατηγορήθηκε άδικα την δεκαετία του -60 πως ελληνοποίησε κάποια ανατολίτικα ''Ινδικά'' τραγούδια. Τελείως άδικα. Γιατί ήταν πολύ λίγα σε σχέση με το έργο του.Γιατί έγιναν επιτυχίες. Γιατί είχαν απίστευτη ενορχήστρωση. Γιατί τα τραγούδησαν μυθικές φωνές. Γιατί τα τραγουδάμε ακόμα. Δεν φτάνει αυτό!!! 'Εβαλε κατά πάντων ο Β. Τσιτσάνης γιαυτό το λόγο. Κατηγορήθηκε ο Μπακάλης, ο Δερβενιώτης, ο Καλδάρας, ο Μητσάκης. Αλλά ο ίδιος έγραψε την ίδια εποχή κάτι πολύ πολύ ανατολίτικα. Βλέπε ''Κάνε καρδιά μου υπομονή'' με τον Κ. Μαυρομιχάλη,''Απ΄το χάρο γλύτωσέ με'' με την Γ.Λύδια , ''Τόξερα πως θα μου φύγεις'' με τον Στέλιο και...άλλα!
Στή φωτογραφία με τον Μ.Γενίτσαρη και την μυθική μορφή, τον πατέρα πάντων Στ.Χρυσίνη.
Ο Μπάμπης (Λάμπρος) Μπακάλης άφησε κληρονομιά ένα τεράστιο έργο. Έφυγε απο την ζωή το 2007 ... ξεχασμένος όπως άλλωστε όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί! Αναπαύεται στο κοιμητήριο του Άγ. Βασιλείου στο Περιστέρι. Στο Περιστέρι που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Δίπλα στο λαό. Στο λαό που υπηρέτησε. Υπηρέτησε αξίες! Μίλησε στην καρδιά μας! Γιαυτό και είναι στην ψυχή μας!