Ο Στέλιος

Στέλιος Καζαντζίδης. Ο αρρενωπός λυγμός!

   Πόσα έχουμε διαβάσει, κατά καιρούς, για την ζωή και το έργο του μεγάλου μας τραγουδιστή αλλά και συνοδοιπόρου στην ανηφόρα του καθ΄ενός μας. Αμέτρητα δημοσιογραφικά άρθρα, ατέλειωτες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και πολλά βιογραφικά βιβλία.

   Πόσοι άνθρωποι πλησίασαν τον Στέλιο σε όλη την ζωή του; Αμέτρητοι! Οι περισσότεροι από αυτούς έτσι για να αρπάξουν ένα κομματάκι από την δόξα του. Μια δόξα που ό ίδιος την αρνήθηκε. Δεν κατάφερε να επιλέξει αυτούς τους ανθρώπους. Και αυτό όχι επειδή δεν είχε αυτήν την δυνατότητα αλλά επειδή θεωρούσε αυτονόητη την ανθρωπιά τους και την ψυχική τους αυτάρκεια! Ήταν οι ίδιοι που κάποια στιγμή τον εξέθεσαν...

   Ελάχιστοι κατάφεραν να τον γνωρίσουν σε βάθος . Ελάχιστοι μπόρεσαν να διαβάσουν ένα ανοικτό βιβλίο. Τελικά οι περισσότεροι, ανάμεσά μας, ακόμα και γι΄αυτό αδυνατούν! Πολλοί λιγότεροι κατάφεραν μέσα σε δυό μοναχά σελίδες να καταγράψουν μια ατέλειωτη και τεράστια ψυχή! Δυό σελίδες που κάθε λέξη κάθε πρόταση και κάθε παράγραφος αποτελεί και ένα βιβλίο! Μιλάμε για τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο. Θα ήταν εγκληματικό να  αντιγράψουμε κάτι επιλεκτικά! Το παραθέτουμε παρακάτω αυτούσιο! Γιατί είναι όλα όσα θα θέλαμε να φωνάξουμε στο Στέλιο.Όλα όσα θα θέλαμε να του πούμε και δεν καταφέραμε να το κάνουμε ποτέ.

  Ο Διονύσης Χαριτόπουλος μεγάλωσε στον Πειραιά. Έζησε από κοντά την φτώχεια, την ανέχεια και τον πόνο ενός ταλαιπωρημένου και κατατρεγμένου λαού. Δείτε κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του ''Εκ Πειραιώς''.

   - Δεν περάσαμε ποτέ πραγματικά καλά για να περιμένουμε να επιστρέψουν οι καλύτερες μέρες.

   - Αν αξίζει να αγωνιστεί κάποιος για κάτι είναι για να αφήσει τον κόσμο λίγο καλύτερο από ό.τι τον βρήκε, έστω και σε επίπεδο γειτονιάς του, αλλιώς, τι νόημα έχει;

 - Η συνάφεια με τον κόσμο και όλα τα υφάσματα των  ανθρώπων, σε κάνουν να καταλαβαίνεις τον κόσμο.

   - Όταν δεν είμαι καλά θέλω να ακούω τα δικά μου, κάτι βαρειά λαϊκά ''ίσως αύριο'' κλπ.